-
1 упереться
сов.1) ( чем во что) таяну, сөялү, терәлү, терәү2) ( в кого-что), разг. килеп бәрелү (төртелү)шёл, шёл и упёрся в забор — бара торгач коймага килеп бәрелгәнмен
3) перен.; прост. (на чём и без доп.) киреләнү, үҗәтләнү, кәҗәләнү, аяк терәп каршы тору, үзсүзләнү, үз дигәнен итүон упёрся и не поехал никуда — үз дигәнен итте, бер кая да бармады